در دنیای مدرن امروزی هر چیزی به سرعت تغییر کرده و جدیدتر می شود. چیزی که دیروز یک استاندارد بوده، لزوما امروز هم یک استاندارد باقی نخواهد ماند. همه این تغییرات سریع، وقتی همه جنبه های زندگی ما را در بر می گیرند، یک بازار با هزاران هزار گزینه و انتخاب متفاوت به وجود می آورند.
موسیقی نیز از این قاعده مستثنا نیست. برای سالها، MP3 استاندارد فایل های موسیقی بود. اما وقتی افزونه های بیشتری توسعه داده شده و منتشر شدند همه چیز تغییر کرد. ناگهان، MP3 ها دیگر تنها گزینه در دسترس نبودند. یکی از افزونه هایی که به وجود آمد MP4 بود.
در ادامه مطلب به بررسی تفاوت این دو فرمت می پردازیم.
MP3 و MP4 مسلما شبیه به هم هستند و حتی ممکن است فکر کنید که MP4 نسخه جدید تر از MP3 است، اما این چنین نیست. در حقیقت این دو با یکدیگر متفاوت هستند، اما تاریخچه و استفاده های مرتبطی دارند. بگذارید با بررسی هر کدام از این دو، متوجه تفاوت های آنها شویم:
MP3 کوتاه شده عبارت MPEG-1 Audio Layer 3 می باشد. این فرمت برای صدا استفاده می شود و از الگوریتم فشرده سازی اتلافی بهره می برد به این معنی که این فرمت یک فرمت فشرده سازی اتلافی است. این فرمت یکی از رایج ترین فرمت های صوتی است که سال های زیادی به عنوان استاندارد شناخته می شد. فایل های صوتی فشرده سازی نشده بسیار سنگین و حجیم هستند و ترجمه آن به فرمت دیجیتال به طوری که برای کامپیوتر قابل شناسایی باشد،اطلاعات زیادی را به کار می گیرد.
MP3 با استفاده از مدل های سایکوآکوستیک سایز فایل ها را کاهش می دهد. کار این مدل ها این است که صداهای خیلی بلند یا خیلی کوتاه را حذف می کنند تا حجم فایل ها کاهش یابند، چون معمولا به این صدا ها احتیاجی نیست. با انجام این کار سایز فایل ها تا حد زیادی کاهش می یابد. یک فایل ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه ای MP3 تقریبا یک یازدهم فایل فشرده نشده است.
MP4:
MP4 کوتاه شده عبارت MPEG-4 Part 14 است. MP4 مبتنی بر MPEG-4 Part 12 است که آن هم مبتنی بر فایل MOV مخصوص اپل است. MP4 یک فرمت نگه دارنده است به این معنی که به جای کد دهی اطلاعات از آن برای نگه داری اطلاعات و داده های صوتی یا تصویری استفاده می شود. فایل های صوتی و تصویری MP4 همچنین می توانند در فضای اینترنت استریم شوند. این ویژگی در بسیاری از فرمت های نگه دارنده مدرن دیگر هم یافت می شود.
از آنجایی که MP4 یک فرمت نگه دارنده است، روشی استاندارد برای کد دادن به اطلاعات صدا یا تصویر ندارد. در عوض کدک ها روش کد گذاری و فشرده شدن فایل های صوتی و تصویری را تعیین می کنند. برای فایل های صوتی، Advanced Audio Coding یا AAC معروف ترین کدک برای فشرده سازی محسوب می شود.
بین این دو فرمت می توان به چند تفاوت عمده اشاره کرد؛ MP3 یک فرمت فشرده سازی صدا است که برای فشرده سازی و ذخیره فایل های صوتی روی یک کامپیوتر از آن استفاده می شود. در حالی که MP4 یک فرمت نگه دارنده مدیا یا رسانه است که برای ذخیره انواع مختلف رسانه روی کامپیوتر از آن استفاده می شود.
بنابراین فایل MP3 محدود به یک روش برای فشرده سازی است و تنها می تواند فایل های صوتی را ذخیره کند. اما MP4 علاوه بر فایل صوتی، قادر به ذخیره کردن فایل تصویری نیز می باشد. حتی می تواند زیر نویس فایل های ویدیویی را هم ذخیره کند. علاوه بر این، از آنجایی که MP4 یک فرمت نگه دارنده است می تواند فایل های صوتی و تصویری را که به روش های مختلف فشرده سازی شده اند نیز ذخیره کند. در واقع یک فایل MP4 می تواند یک فایل صوتی باشد که به عنوان یک MP3 فشرده سازی شده است.
این تفاوت ها باعث می شوند که نرم افزاری که قادر به اجرای فایل های MP3 است لزوما نتواند فایل های MP4 را اجرا کند یا بلعکس. این روند شامل موزیک پلیر های پرتابل هم می شود، اگر چه امروزه بسیاری از پلیر ها هستند که از هر دو فرمت پشتیبانی می کنند مثل Winamp.
6 روش برای کاهش مصرف اینترنت